८४ मा सत्तामा पुग्न प्रचण्ड 'मर्निङ वाक'लाई यसरी बनाउँदै छन् रणनिती

काठमाडौं - नेकपा (माओवादी केन्द्र) का अध्यक्ष तथा पूर्वप्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ पछिल्लो समय आफ्नो ‘मर्निङ वाक’ मार्फत जनतासँग प्रत्यक्ष संवादमा व्यस्त छन्।

बिहानको शान्त समयमा विभिन्न स्थानमा उनको नियमित पैदल यात्रा केवल स्वास्थ्य राख्ने माध्यम मात्र नभएर जनतासँग जोडिने र राजनीतिक सक्रियता कायम राख्ने रणनीतिक अवसर बनेको छ। यो ‘मर्निङ वाक ’ उनको राजनीतिक जीवनको नयाँ अध्यायका रूपमा चर्चामा छ, जहाँ उनी जनताका गुनासा सुन्ने, आफ्ना विचार साझा गर्ने र पार्टीको सन्देश प्रवाह गर्ने काममा सक्रिय छन्।

प्रचण्डको मर्निङ वाकको अवधारणा उनको स्वास्थ्यप्रति सचेतनासँगै जनतासँग प्रत्यक्ष जोडिने चाहनाबाट प्रेरित छ। नेकपा (माओवादी केन्द्र) को तेस्रो ठूलो दलका नेताको हैसियतमा उनले सत्ताबाहिर रहेर पनि जनतामाझ आफ्नो उपस्थिति कायम राख्न यो रणनीति अपनाएका छन्।

खासगरी, २०७९ को आम निर्वाचनपछि माओवादीले अपेक्षाकृत सिट नपाएको र उनको आफ्नै प्रभाव क्षेत्रमा समेत चुनौती देखिएको सन्दर्भमा यो पहलले उनको राजनीतिक आधार बलियो बनाउने प्रयासलाई संकेत गर्छ।

प्रचण्डको मर्निङ वाक केवल शारीरिक व्यायाममा सीमित छैन; यो उनको लागि जनताका साना-ठूला गुनासा सुन्ने र तिनलाई सम्बोधन गर्ने मञ्च बनेको छ। स्थानीय बासिन्दाहरूका अनुसार, प्रचण्डले बिहानको समयमा सडक, खानेपानी, बिजुली, र रोजगारीजस्ता आधारभूत समस्याहरू सुन्ने र समाधानका लागि स्थानीय नेताहरूलाई निर्देशन दिने गरेका छन्। एक चितवनका स्थानीयले भने, “प्रचण्ड दाइ बिहान हिँड्दा हामीलाई भेट्नुहुन्छ, हाम्रा कुरा सुन्नुहुन्छ। यो हामीलाई ठूलो कुरा लाग्छ।”

उनले युवाहरूसँगको भेटमा विशेष जोड दिएका छन्। माओवादीको परम्परागत आधारभूत वर्गका साथै नयाँ पुस्तालाई जोड्न उनले बिहानका यी भेटघाटमा प्रविधि, शिक्षा, र रोजगारीका अवसरबारे छलफल गर्ने गरेका छन्। सामाजिक सञ्जालमा उनको यो सक्रियताको प्रशंसा र आलोचना दुवै भइरहेको छ। एक प्रयोगकर्ताले लेखे, “प्रचण्डको मर्निङ वाल्क जनतासँग जोडिने राम्रो तरिका हो, तर यो केवल चुनावी रणनीति नहोस्।”

राजनीतिक सक्रियता र रणनीति
प्रचण्डको मर्निङ वाकलाई उनको राजनीतिक सक्रियताको नयाँ रणनीतिका रूपमा पनि हेरिएको छ। हालैका वर्षहरूमा माओवादी केन्द्रले आफ्नो प्रभाव क्षेत्र गुमाउँदै गएको र युवा पुस्तामा पार्टीप्रति आकर्षण घट्दै गएको सन्दर्भमा प्रचण्डले जनतामाझ प्रत्यक्ष उपस्थितिमार्फत यो खाडल कम गर्न खोजेका छन्। सामाजिक सञ्जालमा उनले भनेका छन्, “आधारभूत वर्गलाई भुलेर पार्टी बिग्रिँदै गएको छ, म त्यसलाई सच्याउन दिनरात खटिरहेको छु।”

उनको यो सक्रियताले २०८४ को आम निर्वाचनलाई समेत लक्षित गरेको देखिन्छ। हालै उनले कांग्रेस-एमाले गठबन्धन भत्काउने रणनीतिमा लागेको र सरकार परिवर्तनको सम्भावनाबारे छलफल गरेको समाचारहरू आएका छन्। मर्निङ वाकमार्फत उनले स्थानीय स्तरमा कार्यकर्ताहरूलाई उत्साहित र संगठित गर्ने प्रयास गरिरहेका छन्। यो रणनीति माओवादीको परम्परागत ‘जनयुद्ध’ शैलीको आधुनिक र शान्तिपूर्ण रूप हो, जहाँ उनी प्रचार संयन्त्रमार्फत ‘बुर्जुवा र यथास्थितिवादी’ सँग लड्ने निर्देशन दिँदै छन्।

आलोचना र सम्भावना
प्रचण्डको मर्निङ वाकलाई कतिपयले सकारात्मक रूपमा लिए पनि आलोचकहरूले यसलाई ‘चुनावी नाटक’ र ‘जनताको भावनासँग खेल्ने रणनीति’ को संज्ञा दिएका छन्। एक आलोचकले सामाजिक सञ्जालमा लेखे, “प्रचण्डको मर्निङ वाकले जनताको समस्या समाधान गर्ला कि केवल फोटो खिचाएर भाइरल हुने रणनीति हो?” यस्ता आलोचनाले उनको यो पहलको दीर्घकालीन प्रभावमाथि प्रश्न उठाउँछ।

तर, प्रचण्डको यो रणनीतिमा सम्भावना पनि उत्तिकै छ। नेपालको राजनीतिमा नेताहरू प्रायः जनताबाट टाढा रहने र सत्ताको वरिपरि मात्र घुम्ने प्रवृत्तिका बीच प्रचण्डको यो पहलले उनलाई जनताको नजिक ल्याएको छ। यदि उनले यी भेटघाटमा उठेका मुद्दाहरूलाई नीतिगत रूपमा सम्बोधन गर्न सके भने यो उनको र माओवादीको लागि राजनीतिक पुनर्जननको अवसर बन्न सक्छ।